İş Sanat Kibele Galerisi'nde Hanefi Yeter sergisi

İş Sanat Kibele Galerisi, yeni sezonun ilk sergisinde Türk resminin önemli temsilcilerinden biri olan Hanefi Yeter’i ağırlıyor. Yeter’in 50 yıllık sanat üretiminin en özel çalışmalarını görebileceğiniz Evvel, sizi zamanda harika bir yolculuğa davet ediyor. Hanefi Yeter, 16 Aralık’a kadar ziyaret edilebilen sergisini Postkolik’e anlattı.

Evvel, sizin 50 yıllık sanat yolculuğunuzun bir özeti olacak. Sanatseverler bu sergide neler bulacaklar? 
Bu sergi, özünde küçük bir sunum. Aslında 50 yıllık serüvenin özeti bile değil. Resimlerimin önemli bir kısmı Almanya ve diğer birkaç Avrupa şehrinde kaldı. Onları buraya getirmek mümkün değildi. Yine de mekan ve imkanlar ölçüsünde tadımlık örnekler sunmaya çalıştık. Sergide 70’li, 80’li, 90’lı yıllardaki çalışmalarımdan örnekler var. Almanya’daki işçi ve işçi göçü sorunları, Çernobil sonrası çevre sorunları ve 80’li yıllar Türkiye’sinin politik olayları gibi temalar var.

Kimi eserlerinizde sözler, deyimler, küçük metinler de var. Resim dışında sanatın diğer disiplinlerine de ilgi duyar mısınız?
Resimlerimde çoğu kez masalımsı bir kurgu yeğliyorum. Bu yüzden etkilendiğim sözleri, cümleleri ve metinleri zaman zaman izleyici ile de paylaşıyorum. Sanatın diğer biçimleri benim hep yanı başımdadır. Müzik, mimari, edebiyat hiç mi hiç terk etmediğim disiplinlerdir.

Bir de seramikleriniz, heykelleriniz ve “günlüklerim” dediğiniz eskiz defterleriniz var. Biraz bunlardan da bahseder misiniz?
Bir dönem Berlin’de yoğun bir şekilde seramik çalıştım. Öyle ki seramikleri bina cephelerine taşıdım. Berlin’de iki seramik cephem var. O dönem, 7 şaire 7 çay takımı boyadım. Bu takımların her biri 22 parça seramikle ve şairlerin dizeleriyle bezeliydi. Sonra büyük boy tabaklar boyadım. Almanya yıllarında tek tük heykeller de yaptım. Türkiye’de son 7-8 yılda oldukça yoğun heykel çalışmalarım oldu. 12 alışveriş merkezi ve 2 otele heykel ve rölyef çalıştım. Defterlere gelince… Onlar hep elimin altında olan, devamlı yazıp çizdiğim bir nevi günlüklerim benim… Onlar benim sanat yaşamımın bir başka parçası ve destekçisi…

Uzun yıllar Almanya’da yaşadınız, oradaki yıllar sizin sanatınızı ve dünyaya bakış açınızı nasıl etkiledi?
Almanya yaşamı adı üstünde “yaşam”. Benim için epeyce verimli ve de etkileyici bir dönemdi. Batı Berlin’deki sanat ortamı, müzeler, galeriler, oradaki politik ortam, düşünme ve tartışma biçimlerinden epeyce beslenmeye çalıştım. Hiç kuşkusuz bu ortam sanatımın aldığı biçimi de etkiledi.

90’ın üzerinde kişisel sergi açan, çok sayıda karma sergiye katılan bir sanatçı olarak Türkiye’de resim sanatına gösterilen ilgiyi nasıl değerlendiriyorsunuz?
Türkiye’de sanata olan ilgi hiçbir zaman Avrupa düzeyinde olmadı. Hala da değil maalesef. Gelmiş geçmiş tüm hükümetlerin bir sanat ve kültür programı olmadı. Sanat hep onların dünyalarının dışında kaldı. Bunun en belirleyici örnekleri sanat ve kültüre ayrılan bütçe ve ülkemizdeki müze sayısı. Çağdaş sanat müzelerinin olmayışı, daha da hazini tek bir halk sanatları müzemizin olmaması…

Nasıl bir çalışma rutininiz var? Resim yaparken ‘olmazsa olmaz’ dediğiniz şeyler var mı?
Ben disiplinli bir memur gibiyim. Her gün atölyemdeyim. Kahvaltı sonrası işimin başındayımdır. Radyom hep yanı başımdadır, türküler benim yalnızlık yoldaşlarımdır. Boş durmak işime gelmez. Zamanın akan giden seyrinde bana en fazla haz veren şey ufak bir çizgi dahi olsa üretimimi sürdürmektir. İyi veya kötüsünü zamanın geleceğine bırakarak…

Sizi çok etkileyen bir ressam ve eser seçmenizi istesek…
Hiç sormayın, zira etkilendiğim koca bir sanat dünyası içindeyim. Her an bir başka sanatçı aklımı başımdan alabiliyor. Üstelik sırtımda taşıdığım koca bir sanat tarihi var. Birini seç deseniz de seçemiyorum. Sevgililerim o kadar çok ki hiçbirinden vazgeçemiyorum. Hiçbirini diğerinin önüne koyamıyorum.

Bundan sonrası için planlarınız neler?
Önümde bir çalışmam var, beden üzerine, anatomik beden çalışmaları… Böyle bir sergi açmayı amaçlıyorum. Bir iki örneğini bu sergimde de görebilirsiniz.